mijn kunst

Theater  -  Muziek

Beeldende kunst

Schilderkunst

                                                                                                                                    Constant

Ik hou van kunst. Kunst inspireert mij. Kunst hoeft in mijn verbeelding niet mooi voor mij te zijn, in de zin dat alles klopt, alles in balans is.  Want wat is mooi? Mooi is voor mij, de beelden, die verbonden zijn met begrippen als karakter, echtheid, humor, uitstraling. Maar ook vaak hoe ik mij nu voel. Zwaarmoedig, onzeker, optimischtisch, blij, vrij?  Last but not least: Word ik echt door het kunstwerk geraakt?  Raak ik er door ontroerd, verward of door opgewonden. 

Mooi zijn en schoonheid is een weerspiegeling van iemands authenticiteit.  De echtheid van het kunstwerk en van de kunstenaar wil ik zien en ervaren. Daarom is elke dag is voor mij kijken naar kunst anders en weer verrassend. Een belangrijk kenmerk is ook, dat ik op het kunstwerk niet uitgekeken raak. In eerste instantie kan ik op iets vallen, terwijl na enkele weken boeit het me niet meer. Het is als met verliefdheid, in de wolken en daarna wordt het vlak, er is geen spanning meer.

Ik val vaak op primaire kleuren. Dat raakt me metéén. Het beeld moet wel in mijn fantasie concreet gemaakt kunnen worden. Dat kan een levend wezen zijn of een ding, of een duidelijke weergave van een gevoel, een beleving, een stemming. Ik wil mijzelf er in herkennen of uitgedaagd worden om nieuwe elementen van dit (mijn) leven te ontdekken. Dat concrete kan dicht bij een naturalistische vormgeving liggen. Maar ook door een abstract schilderij kan ik geraakt worden. Ik vind het mooist als deze 2 elementen in elkaar overlopen. Vaak krijgt een schilderij en een beeldhouwwerk hierdoor meerdere dimensies.

Het centrale thema  is wel vaak voor mij de mens in relatie tot zijn omgeving. Dat kan een vrouw en een man zijn die verbinding met elkaar hebben of juist als vreemden tegen over elkaar staan. De spanning van vreugde en verdriet voelbaar maken in een beeld vind ik echte kunst. De uitbeelding of verbeelding van de authenciteit van kinderen raakt mij enorm. Dat kan mij ontroeren. Maar ik kan ook zeer in de ban raken van de schoonheid van vrouwelijke vormen en onder de indruk zijn van de krachtige uitstraling van een hardwerkende sjouwer. En dan natuurlijk het licht!

Mijn kennis over kunst is niet groots. Het is de ervaring, die ik opgedaan heb, door samen met Mieke, mijn partner,  regelmatig naar musea, tentoonstellingen en concerten te gaan. Van jongs af aan ben ik hierin niet opgevoed. Mijn moeder zei altijd als klassieke muziek via de distributie-radio de huiskamer in galmde: "Zet die kattenmuziek maar uit."

Mieke heeft een belangrijke rol gespeeld voor mij om te kijken naar kunst, de details en naar de diverse dimensies die aanwezig zijn in de kunst. Door middel van deze website en zelfstudie probeer ik nog meer verdieping te geven aan mijn eigen kijken naar kunst.

Mocht je willen reageren. Doe dat, daar leer ik ook weer van!