Kapitalisme met een menselijk gezicht
Om terug te keren naar een communistisch systeem, waar gelijkheid van mensen als belangrijk uitgangspunt gezien wordt, is door het verloop van de geschiedenis voor mij geen optie meer. De ervaring heeft geleerd, dat dit systeem toch alleen kan functioneren onder een dictatoriaal systeem. Met als resultaat, dat de ongelijkwaardigheid weer in een nieuw jasje terug is. Het kapitalistisch systeem daar tegenover heeft in feite ook ons geleerd, dat de ongelijkwaardigheid steeds groter wordt. De rijken worden steeds rijker, de armen worden steeds armer. Mijn uitgangspunt blijft toch een democratisch systeem, waarin de elementen van het communistisch systeem en het kapitalistisch systeem samenvloeien. Al hoewel de vraag is of dat realistisch genoeg?
Ik las een stuk over het boek van Paul Kalma: "Makke schapen" (Een boek over volgzame burgers en vluchtige politiek). Dit stuk gaat in op de bovengenoemde vraag die ik mijzelf stelde. Ik wil graag hier zijn zienswijze in mijn blog vermelden. Het maakte indruk op mij.
Hij schrijft: "Tot heden heb ik de indruk, dat de PVDA en CDA zijn meegebogen met de transformatie van de "sociale markteconomie" tot een "ongeremd financieel kapitalisme.
We zijn met de sociaaldemocratie weer terug bij af.
80 jaar geleden (dus vóór de 2de WO) werd ook al gesproken van de schraperige inhalige maatschappij. Na 1945 is die markteconomie getemperd met een sociaal contract, dat er van uit ging dat de vruchten van de economische groei, de winsten, in redelijke mate aan de samenleving als geheel ten goed zouden komen. (ontwikkeling van de sociale voorzieningen) Regulering door de overheid was niet meer taboe, in de belastingheffing speelde het draagkrachtbeginsel "sterkste schouders....zwaarste lasten" een aanzienlijke rol, tevens volledige werkgelegenheid was de voornaamste economische doelstelling.
Vanaf de jaren tachtig is dat sociale contract verbroken. Nederland is nog een welvarend land, dat in de ongelijkheidsindex niet heel hoog scoort, maar ook hier worden de tegenstellingen steeds groter. De kredietcrisis heeft een aantal dingen blootgelegd die dit verschijnsel bevestigt:
1. kredietverleners hebben zich toegelegd op tomeloze zelfverrijking
2. in het grote bedrijfsleven draait het allemaal om hoge snelle winsten
3.De aandeelhouders moeten tevreden worden gesteld, de beurskoers moet omhoog.
4.Bedrijven die achterblijven in deze race om het hoogste rendement worden een prooi voor overname door de bedrijven, die in feite weer vallen onder de genoemde punten 1 t/m 3. Semi-overheidsinstellingen worden geprivatiseerd (energie, de post, openbaar vervoer). Er is een explosieve toename van flexibele contractarbeid met alle sociale onzekerheid, die daarbij hoort. Bedrijven worden koopwaar, waar werknemers geen enkele invloed meer op kunnen uitoefenen
De laatste 30 jaar heeft zich in feite een radicale verandering plaatsgevonden in deze samenleving. Het politieke midden heeft zich door een overspannen marktdenken laten inpalmen."
Ik ben het eens met Kalma, dat we weer moeten terugkeren, in nieuwe vormen natuurlijk, naar de gemengde economie die we hadden. Of te wel naar een "kapitalistisch systeem met een menselijk gezicht."
Het is duidelijk dat de laatste jaren vanwege de kredietcrisis, eurokrisis toch aangetoond is, dat dit economisch marktdenken gefaald heeft. Toch gaat de politiek op de oude voet door.
Er wordt al dertig jaar bezuinigd. Wat doen we nu weer: bezuinigen. De norm dat begrotingen sluitend horen te zijn, wordt heilig verklaard; Het is extremisme, maar dan van technocraten.
Ik vond het ook een eye opener voor mij, hoe Kalma zijn betoog voortzet:
"Vanwege het feit, dat de politiek de economie uit handen geeft, treden andere tegenstellingen op de voorgrond: Er komt dan een polarisatie rond cultureel geladen kwesties, van rituele slacht tot boerka, migratie en culturele verschillen in Europa worden uitgevochten en gaat een begrip als "nationale identiteit" centraal staan in de politieke discussie."
"Indien de politiek zich niet meer bemoeit met belangrijke sociaaleconomische vraagstukken, een zeer onplezierig maatschappelijke polarisatie tussen bevolkingsgroepen ontstaat."
"Het vreselijke perspectief is, dat in een dergelijke samenleving waarin de politiek op sociaal economisch terrein een machteloze indruk maakt de autoritaire tendensen zal versterken."
Deze ontwikkeling moeten we stopzetten!!!
