Ik ben geboren in Rotterdam 19 juni 1940. Na LO en MULO en nog 3 maanden kweekschool ben ik gaan werken bij Wm H Müller & Co, een scheepvaartbedrijf. Daarna 2 jaar mijn dienstplicht vervuld. Tijdens deze periode begon ik te twijfelen aan mijn eigen beroepsperspectieven. Duidelijk was, dat ik niet meer terug wilde naar kantoor. Maar wat dan? Mijn drive was om met jongeren aan de slag te gaan. Probleemjongeren waren voor mij de insteek. Tijdens de militaire dienst ervaren dat de vonk naar deze groep was over geslagen.
Ik ben in 1961 de sociaal pedagogische opleiding "De Jelburg" in Baarn gaan volgen. Een opleiding, die specifiek gericht was op jongeren die wonen in oude volksbuurten. Na deze opleiding ben ik aan het werk gegaan in buurthuizen in Leiden, Amsterdam en Gorinchem. Daarna 19 jaar werkzaam geweest als cursusleider op de volkshogeschool voor jongeren “Het Zeepaard” in Schoorl NH. Naast mijn werk volgde ik de Sociale Akademie en heb daarna de Voortgezette opleiding (IVABO) in Amsterdam voltooid.
Omstreeks mijn 50ste jaar kreeg ik een burn out en heb toen besloten minder te gaan werken. Na herstel kon ik aan de slag als docent bij de Stichting Opleiding Sociale Arbeid en deed daarnaast vrijwilligerswerk als hulpverlener bij Bureau Slachtofferhulp in Alkmaar. In Het jaar 2000 werd ik 60 jaar en ben toen met de activiteiten gestopt.
Toch begon het in 2001 weer te kriebelen, toen ik door een toevalligheid in contact kwam met Stichting De Ombudsman in Hilversum. Sinds 2001 werkte ik daar als buitenmedewerker. In de loop van 2012 werd steeds duidelijker dat Stichting De Ombudsman vanwege subsidiestop haar werkzaamheden helaas moest gaan stoppen. Een klein deel van de vaste staf is toen in gesprek gegaan met omroep Max. Naar aanleiding van deze actie is m.i.v. 1 april 2013 een deel van de activiteiten van De Ombudsman overgeheveld naar omroep Max. Gevolg daarvan is, dat ik nu 1 of 2 dagen actief ben tijdens het juridisch spreekuur bij omroep Max.
Ik ben nu 73 jaar en vraag me wel eens af, wat mijn motivatie toch is om elke keer weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik ervaar wel elke keer, dat deze uitdagingen mij nieuwe energie geven. Vervolgens activeert de opgedane nieuwe energie mij ook weer. Dus ik beland in een soort vicieuze cirkel. De eigenschap ijdelheid zal ook wel een belangrijke rol spelen. Steeds maar bevestiging blijven zoeken, klinkt mij bekend in de oren. Iemand willen en blijven zijn. Anderzijds geloof ik ook, dat mijn persoonlijke geschiedenis mij stimuleert verbonden en betrokken te blijven met de samenleving. Ook realiseer ik mij steeds meer, zo bij het ouder worden, dat ik veel van mensen hou. Hoe verschillend ze ook zijn. Dus ik hoop, zolang ik gezond ben en de energie blijf houden, ik met deze activiteiten zal kunnen blijven doorgaan.
In 1967 heb ik Mieke ontmoet. We zijn samen gestart in “De Pijp” in Amsterdam. We hebben 2 kinderen, Simone en Remko, en inmiddels 6 kleinkinderen, waar we heel gelukkig mee zijn. Wonen sinds 1977 in Bergen (NH) en genieten nog steeds elke dag van dit prachtige dorp met haar duinen, zee, strand en polderlandschap.
